Bladerend in het aangekochte fotoboek ‘Maan’ zag ik een foto van de familie van astronaut Charlie Duke 1972, ingepakt in plastiek, die achtergelaten werd op de maan en daar waarschijnlijk nog altijd ligt. Op zoek naar foto’s van mijn eigen familie stootte ik op de zolder op een doos met foto’s van mijn schoonvader, amateurfotograaf met eigen donkere kamer. Ik experimenteerde met het hergebruik van deze foto’s op diverse locaties, met het doel een extra dimensie toe te voegen.

Bij het overlijden van mijn schoonvader vonden we ook tal van gedichten terug. Ik besloot deze op de achterzijde te plaatsen. Uiteindelijk werd gekozen voor zwart-wit kaarten, die verzameld werden in een koester-familie-doosje, waarvan de familie met Kerstmis elk een exemplaar kreeg.